This site uses cookies.
Some of these cookies are essential to the operation of the site,
while others help to improve your experience by providing insights into how the site is being used.
For more information, please see the ProZ.com privacy policy.
This person has a SecurePRO™ card. Because this person is not a ProZ.com Plus subscriber, to view his or her SecurePRO™ card you must be a ProZ.com Business member or Plus subscriber.
Affiliations
This person is not affiliated with any business or Blue Board record at ProZ.com.
English to Greek: Πτωχευτικό Δίκαιο General field: Law/Patents Detailed field: Law (general)
Source text - English
Γενικά Ζητήµατα
Το πτωχευτικό δίκαιο ενεργοποιείται όταν ο οφειλέτης βρίσκεται σε τόσο κρίσιµη οικονοµική κατάσταση, ώστε να µην είναι πια σε θέση να εξοφλήσει τα χρέη του. Η ουσία του Πτ∆ συνίσταται καταρχήν στην µετατροπή ενός διµερούς προβλήµατος χρέους (οφειλέτης-καθένας από τους δανειστές) σε συλλογικό (οφειλέτης-όλοι οι δανειστές) και σε µεγάλο βαθµό κοινωνικό. Σε γενικές γραµµές το πτωχευτικό δίκαιο λειτουργεί ως εξής: Όταν η οικονοµική κατάσταση του οφειλέτη καταστεί κρίσιµη και η πληρωµή των χρεών του προβληµατική, υπάρχει η δυνατότητα να κηρυχθεί µε δικαστική απόφαση η πτώχευσή του. Με την κήρυξη αυτής, οι διώξεις εναντίον του οφειλέτη παγώνουν και ο ίδιος υφίσταται ορισµένους περιορισµούς: Κυρίως δεν µπορεί πλέον να διαχειριστεί ή να διαθέσει την περιουσία του, ούτε να προβεί σε καταβολές χρεών. Οι εξουσίες αυτές µεταβαίνουν σε κάποιο ειδικό όργανο, το σύνδικο. Βασικές αρχές της πτωχευτικής διαδικασίας είναι η αρχή της καθολικότητας και η αρχή της ισότιµης µεταχείρισης των πιστωτών. Η αρχή της καθολικότητας σηµαίνει αφενός ότι από πλευράς µεν ενεργητικού το αντικείµενο της διαδικασίας είναι όλη η περιουσία του οφειλέτη ενώ από πλευράς παθητικού, ότι στη διαδικασία συµµετέχουν καταρχήν όλοι οι πιστωτές αποτελώντας «κοινωνία ζηµίας». Η αρχή της ισότιµης µεταχείρισης των πιστωτών σηµαίνει ότι οι πιστωτές συµµετέχουν µε ίσους όρους στη διαδικασία. Οι συνήθεις λύσεις είναι η ρευστοποίηση του ενεργητικού της περιουσίας του οφειλέτη και η διανοµή του προϊόντος της στους πιστωτές, η διευθέτηση των χρεών του οφειλέτη µε µορφή συµβιβασµού ή σχεδίου αναδιοργάνωσης και ο προληπτικός συµβιβασµός.
Τα δικαιώµατα των πιστωτών και οι υποχρεώσεις του οφειλέτη δεν δηµιουργούνται και δεν καθορίζονται από τους πτωχευτικούς κανόνες, αλλά λαµβάνονται υπόψη στην πτώχευση ως δεδοµένα. Βέβαια τα χρέη του οφειλέτη από τη στιγµή που κηρυχθεί η πτώχευση και αναγγελθούν στην πτωχευτική διαδικασία µπορεί για τους σκοπούς της πτώχευσης να υποστούν ορισµένες αλλοιώσεις, π.χ. να γίνουν ληξιπρόθεσµα ή να σταµατήσει η τοκοφορία τους. Ο νέος ΠτΚ εφαρµόζεται από 16/9/2007 (ΠτΚ 180), το παλιό όµως δίκαιο εξακολουθεί να διέπει τις «εκκρεµείς διαδικασίες». Κατά το άρθρο 1, «η πτώχευση αποσκοπεί στη συλλογική ικανοποίηση των πιστωτών του οφειλέτη µε τη ρευστοποίηση της περιουσίας του ή µε άλλο τρόπο που προβλέπεται από το σχέδιο αναδιοργάνωσης και ιδίως µε τη διατήρηση της επιχείρησής του». ∆ιακρίνουµε την πρόκριση της ρευστοποίησης της περιουσίας ως µέσο ικανοποίησης των πιστωτών, αλλά χωρίς αυτό να αποκλείει άλλες µεθόδους που θα συµφωνηθούν µεταξύ οφειλέτη και πιστωτών. Η επιλογή όµως της εξυγίανσης έναντι της ρευστοποίησης, ανήκει στη διακριτική ευχέρεια των πιστωτών, εφόσον αυτή θα οδηγήσει σε αποτελεσµατικότερη ικανοποίηση των συµφερόντων τους. Επίσης, το γεγονός ότι δίδονται τέτοια δικαιώµατα στους πιστωτές, οδηγεί στο συµπέρασµα ότι πρωτεύων στόχος της πτώχευσης είναι η βέλτιστη ικανοποίηση των πιστωτών πριν την ικανοποίηση άλλων συµφερόντων και η ισότιµη µεταχείρισή τους από τον νόµο. Βέβαια δικαιώµατα του οφειλέτη (ΠτΚ 71, 170 § 4) και των εργαζοµένων (ΠτΚ 34, 70 § 2, 103 § 3, 111) προστατεύονται. Επίσης, η πτώχευση ως διαδικασία υπηρετεί το δηµόσιο συµφέρον. Το άρθρο 5 § 1, ο εισαγγελέας πρωτοδικών µπορεί να υποβάλει αίτηση πτώχευσης, εφόσον τούτο δικαιολογείται από λόγους δηµοσίου συµφέροντος ενώ το άρθρο 124 ΠτΚ προβλέπει ότι το δικαστήριο απορρίπτει το σχέδιο αναδιοργάνωσης, αν τούτο επιβάλλεται από λόγους δηµοσίου συµφέροντος.
Ο ΠτΚ εισάγει αναγκαστικό δίκαιο. Συνεπώς, η δηµιουργία πτωχευτικού εθίµου δεν είναι δυνατή.
Προπτωχευτικά µέτρα
Η «διαδικασία συνδιαλλαγής» και «η διαδικασία εξυγίανσης»
Με σκοπό την αποτροπή της πτώχευσης, ο οφειλέτης µπορεί να προβεί σε διαπραγµατεύσεις µε τους πιστωτές του για τη ρύθµιση των χρεών του και την ανόρθωση της επιχείρησής του. Καµιά φορά η ρύθµιση των χρεών επιβάλλεται και νοµοθετικά (άρθρα 99-106ια ΠτΚ). Ο οφειλέτης δηλαδή, ενεργώντας προληπτικά, έρχεται σε –κατά το δυνατόν γενικότερη- συµφωνία µε τους πιστωτές του πριν πτωχεύσει, επιτυγχάνοντας περίοδο χάριτος, µειώσεις των οφειλόµενων ποσών, µετατροπή των χρεών σε κεφάλαια, χρηµατοδοτική στήριξη. Τέτοιες όµως συµφωνίες διέπονται από τη σχετικότητα των ενοχών (ΑΚ 361) και δεσµεύουν µόνο τον οφειλέτη και τους πιστωτές που θέλησαν να συµβληθούν. Άρα αν η πλειονότητα των πιστωτών δεν συµφωνήσει, η εξυγιαντική προσπάθεια θα αποτύχει.
Η νέα (ν. 4013/2011) προπτωχευτική διαδικασία εξυγίανσης (άρθρα 99-106ια ΠτΚ)
Η υπαγωγή σε αυτή τη διαδικασία είναι δυνατή από 15/9/2011. Η διαδικασία είναι προαιρετική και συναινετική. Κάθε πρόσωπο που έχει πτωχευτική ικανότητα και βρίσκεται σε κατάσταση µόνιµης αδυναµίας εκπλήρωσης των οφειλών του (χωρίς να αποκλείεται η παύση πληρωµών) µπορεί να ζητήσει την υπαγωγή του στη διαδικασία. Σκοπός της τελευταίας είναι η σύναψη και η επικύρωση «συµφωνίας εξυγίανσης» που έχει τα προσόντα να βοηθήσει τον οφειλέτη να ορθοποδήσει (ΠτΚ 99 § 3) και που, µετά την επικύρωσή της ισχύει έναντι όλων των πιστωτών. Στη διαδικασία εξυγίανσης δεν εφαρµόζονται οι λοιπές διατάξεις του ΠτΚ, παρά µόνο στο µέτρο που γίνεται παραποµπή σε αυτές (ΠτΚ 99 §1).
Είναι µια διαδικασία που πέρα από την ικανοποίηση των πιστωτών, αποσκοπεί και στην αναδιάρθρωση και διατήρηση της επιχείρησης (άρθρο 99 ΠτΚ). Ειδικότερα, µε βάση τα παραπάνω, κύριος στόχος της διαδικασίας αυτής φαίνεται να είναι η διάσωση της επιχείρησης, ενώ η ικανοποίηση των πιστωτών αποτελεί το όριο µέσα στο οποίο κινείται αυτή για να επιτύχει τους σκοπούς της. Το ότι δεν παραβλάπτεται η συλλογική ικανοποίηση των πιστωτών πρέπει να διαπιστώνεται από το δικαστήριο τόσο κατά το άνοιγµα της διαδικασίας (άρθρο 101 § 1) όσο και κατά την επικύρωση της συµφωνίας εξυγίανσης (ΠτΚ 106ζ § 2 στοιχείο β). Για να ελεγχθεί αν παραβλάπτεται η ικανοποίηση των δανειστών ελέγχεται το κέρδος που αυτοί θα είχαν από τη ρευστοποίηση του ενεργητικού της επιχείρησης µε αυτό που πιθανολογείται ότι θα έχουν κατόπιν του πέρατος της διαδικασίας εξυγίανσης. Αν το δεύτερο ποσό είναι µικρότερο από το πρώτο, δεχόµαστε ότι οι πιστωτές βλάπτονται. Τρόποι επίτευξης συµφωνίας Α) Ενδοδιαδικαστική συµφωνία οφειλέτη και συνέλευσης πιστωτών µε την παρεµβολή µεσολαβητή (ΠτΚ 99 § 5, 105 επ.). Η δυνατότητα αυτή επιτρέπει τη δηµοσιότητα της διαδικασίας καθώς και την όσο το δυνατόν µεγαλύτερη συµφωνία των πιστωτών για το εγχείρηµα. Β) Συµφωνία µε τους πιστωτές χωρίς αυτοί να αποφασίζουν σε συνέλευση και χωρίς την ύπαρξη µεσολαβητή (ΠτΚ 99 § 5). Είναι µέθοδος µε µεγαλύτερη εµπιστευτικότητα και µάλλον δύσκολο να επιτύχει αν οι πιστωτές είναι αρκετοί, καθώς τότε θα πρέπει να συµφωνεί η πλειοψηφία, χωρίς µάλιστα να αλληλοεπηρεάζονται αφού δεν λειτουργούν ως συνέλευση. Γ) ∆ιαπραγµάτευση µε τους πιστωτές πριν από το άνοιγµα της διαδικασίας και υποβολή της συµφωνίας προς επικύρωση µαζί µε την αίτηση για το άνοιγµα της διαδικασίας (ΠτΚ 99 § 4, 106β). Αυτή είναι κατά κύριο λόγο η πιο πρόσφορη δυνατότητα για να επιτυγχάνεται η µυστικότητα και η ταχύτητα στην δικαστική απόφαση.
Ο µεσολαβητής διορίζεται υποχρεωτικά, σε περίπτωση που ο οφειλέτης προσπαθεί να συµβληθεί µε το σύνολο των πιστωτών ως συνέλευση.
Προϋποθέσεις
Τη διαδικασία εξυγίανσης µπορεί να ζητήσει ο οφειλέτης και µόνο, αν συντρέχουν στο πρόσωπό του, οι προϋποθέσεις του άρθρου 99 § 1 ΠτΚ (Πτκ 100 § 1). Άρα κάθε φυσικό και νοµικό πρόσωπο µε πτωχευτική ικανότητα, που έχει το κέντρο των κύριων συµφερόντων του στην Ελλάδα, µπορεί να ζητήσει να υπαχθεί στη διαδικασία εξυγίανσης. Αν ο οφειλέτης είναι νοµικό πρόσωπο, εφαρµόζεται το άρθρο 96 § 2, και κατά συνέπεια η αίτηση υποβάλλεται από το όργανο της διοίκησης και στη σχετική δίκη καλούνται όλα τα µέλη της τελευταίας. Ειδικότερα, οι προϋποθέσεις ανοίγµατος της διαδικασίας είναι οι ακόλουθες: Α) Ο οφειλέτης πρέπει να βρίσκεται σε «παρούσα ή επαπειλούµενη αδυναµία εκπλήρωσης των ληξιπρόθεσµων χρηµατικών υποχρεώσεών του κατά τρόπο γενικό» (ΠτΚ 99 § 1). Ο νόµος απαιτεί αδυναµία εκπλήρωσης, όπως αυτή ορίζεται στο άρθρο 3 § 1 ΠτΚ, µε τη διαφορά οµοίως ότι δεν αξιώνεται η αδυναµία να είναι και µόνιµη (οπότε θα υπάρχει πραγµατική παύση πληρωµών). Σε αντίθεση µε την πτώχευση όπου απαιτείται γενική και µόνιµη αδυναµία εκπλήρωσης των υποχρεώσεών από τον οφειλέτη, για τη διαδικασία εξυγίανσης απαιτείται παρούσα η µελλοντικά σίγουρη αδυναµία. Β) Υποστηρίζεται ότι προϋπόθεση ανοίγµατος της διαδικασίας είναι η ύπαρξη επιχείρησης. Γ) Η αίτηση έναρξης διαδικασίας εξυγίανσης είναι απαράδεκτη αν δεν έχει παρέλθει πενταετία από την επικύρωση προηγούµενης συµφωνίας εξυγίανσης, εκτός αν υπήρξε συµφωνία που επικυρώθηκε κατά το άρθρο 106β.
Translation - Greek Insolvency Law
General Issues
Insolvency law is implemented when debtors find themselves in a state of such a financial distress that they are no longer able to pay off their debts. In principle, the essence of Greek Insolvency Law lies in the conversion of a bilateral problem -i.e. the debtor vs. each creditor- and to a large extent into a social one -i.e. the debtor vs. all creditors. Overall, Insolvency Law acts as follows; when debtor’s financial state is in distress and the payment of their debts becomes problematic, it is possible that they are declared bankrupt under a court order. After the declaration, no prosecution against debtors is exercised and they face some restrictions. Mainly, they are no longer able either to administer or deliver their property or to initiate debt payments. These authorities are conferred to a special body, the insolvency administrator or syndicos as called in Greek. Basic principles of the insolvency procedure are the principle of universality and the principle of equal treatment of creditors. The principle of universality dictates that debtor’s entire property counts as assets, whereas as far as liabilities are concerned all creditors in principle participate in the procedure, comprising the so-called ‘mass creditors’. The principle of equal treatment of creditors means that creditors participate in the procedure on equivalent terms. Common solutions are the liquidation of debtor’s property assets and their distribution to creditors, the debt settlement with a form of conciliation or a restructuring plan and the provisional conciliation.
Creditors’ rights and responsibilities are neither created nor specified by insolvency rules but are considered granted during the procedure. However, since bankruptcy commencement and debt declaration in the insolvency procedure some debt amendments serving bankruptcy’s purposes are possible i.e. they can fall due or cease to be interest-bearing. The new Greek Insolvency Code (ΠτΚ) has entered into force since 16/9/2007 (Greek Insolvency Code, under article 180), though the old legislation still regulates the ‘pending procedures’. Under article 1‘ insolvency aims at the collective satisfaction of debtor’s creditors with the liquidation of their property or with any other way provided by the restructuring plan and particularly with the maintenance of their enterprise’. Property liquidation is distinguished by means of creditors’ satisfaction, nevertheless, further settlement methods between debtor and creditors are also included. Choosing rehabilitation over liquidation falls under creditors’ discretion provided that it will serve their interests more effectively. In addition, administering such rights to creditors concludes that insolvency’s primary aim is creditors’ equal treatment by law and the service of their best interest above other interests. Debtor’s and employees’ rights are secured nonetheless (under articles 71, 70 para.4 of Greek Insolvency Code) and (under articles 34, 70 para.2, 103 para.3, 111 of Greek Insolvency Code) respectively. The insolvency procedure also serves the public interest. Under article 5 para.1, the public prosecutor can file a bankruptcy petition on grounds of public interest, whereas the court may reject the restructuring plan on grounds of public interest as provided in article124 of ΠτΚ.
The Greek Insolvency Code introduces mandatory law. Thus case law creation is not possible.
Prebankruptcy measures
“Conciliation process” and “rehabilitation process”
In order to prevent bankruptcy, the debtor can initiate negotiations with creditors concerning debt regulation and enterprise recovery. Sometimes debt regulation may also be enforced by law (under articles 99-106k of ΠτΚ). This means that the debtor taking preliminary measures reaches the best general agreement possible with their creditors before bankruptcy. This way they succeed in enjoying a grace period, reducing overdue amounts, converting debts to equity and ensuring financial support. Such agreements are bound by the relativity of obligations (as referred in article 361 of Greek Civil Code) and are binding only for the debtor and the creditors that expressed their will to contract. So, if the majority of creditors do not consent, the rehabilitation attempt is due to fail.
The new prebankruptcy proceeding of rehabilitation (under the new law 4013/2011 and articles 99-106k)
Initiation of this proceeding is possible since 15/9/2011.The process is optional and consensual. Individuals with insolvency capacity, who find themselves in a state of permanent inability to meet with their financial obligations-cessation of payments included -can request to be subject to the process. The latter aims at the conclusion and the ratification of the “rehabilitation agreement” enabling the debtor to become sustainable (under article 99 para.3 of Greek Insolvency Code) and after its ratification is binding upon all creditors. In the rehabilitation process, further provisions of Greek Insolvency Code are implemented only when they are referred to (under article 99 para.1 of Greek Insolvency Code).
It is a process that aims at reorganisation and the maintenance of the enterprise (under article 99 of Greek Insolvency Code) apart from creditors’ satisfaction. More specifically, its primal aim- aforementioned - seems to be the rescue of the enterprise, while creditors’ satisfaction serves as a limitation in order to achieve its purposes. The court must determine that the collective interests of creditors are not impaired not only during the opening of the proceedings (under article 101 para.1), but also during the ratification of the rehabilitation agreement under article 106g para.2 (b) of Greek Insolvency Code.In order to examine whether creditors’ interests are impaired, their potential gain after the liquidation of the company is compared to the gain they are presumed to receive after the end of the rehabilitation process. Should the first exceeds the second, it is accepted that creditors are impaired. Ways of reaching an agreement
A) Intermediary agreement i.e. an agreement between the debtor and the creditors’ assembly involving also a mediator (under articles 99 para.5, 105et seq.).Through this agreement, the procedure can be made public and the greatest creditors’ consensus possible concerning the undertaking can be achieved. B) An agreement with creditors, in which they have no voting rights and without a mediator (under Article 99 para.5 of Greek Insolvency Code). This method entails a higher confidentiality degree and is rather due to failing if the creditors are more than a few; since no longer acting as an assembly; the majority will have to consent without influencing one another. C) Negotiation with creditors before the opening of the proceedings and filing for the ratification of the agreement along with the petition for the opening of the proceedings (under articles 99 para.4, 106b). This is mainly the most opportune settlement method in order to achieve secrecy and acceleration of court ruling.
The appointment of the mediator is mandatory in cases, where debtor attempts to contract with the majority of creditors acting as an assembly.
Conditions
A debtor may request for the rehabilitation process only if they meet with the conditions necessary under article 99 para.1 of Greek Insolvency Code (article 100 para.1 of Greek Insolvency Code) thus any natural or legal person with insolvency capacity, whose main interests are domiciled in Greece, may request to be subject to the rehabilitation process. If the debtor is a legal personality article 96 para.2 is applied. Therefore the petition is filed by the body of the administration and all administration members are summoned to attend the trial. The conditions for the opening of the proceedings are specifically the following; A) Debtors must be in ‘present or threatened inability to pay their post-due pecuniary obligations in a general way’ (under article 99 para.1 of Greek Insolvency Code). Payment inability is required by law, although it is not necessary to be a permanent-whereupon real cessation of payments would occur. For the rehabilitation process debtor’s present or foreseeable inability of obligations’ payment is required, in contrast with bankruptcy that requires a general and permanent inability .B) It is suggested that the existence of enterprise conditions the opening of the proceedings. C) The petition for the initiation of the rehabilitation process is inadmissible if five years since the ratification of the previous agreement have not elapsed unless the agreement reached was ratified under article 106b.
More
Less
Translation education
Bachelor's degree - Department of Foreign Languages, Translation and Interpretation, Ionian University
Experience
Years of experience: 7. Registered at ProZ.com: Mar 2018.
MateCat, Microsoft Excel, Microsoft Word, Trados Studio
Bio
I mainly translate official and legal documents, but I'm also interested in cosmetics translation. For me, translation is not only an occupation but also an (alchemical) way of thinking.
Portfolio