This site uses cookies.
Some of these cookies are essential to the operation of the site,
while others help to improve your experience by providing insights into how the site is being used.
For more information, please see the ProZ.com privacy policy.
Freelance translator and/or interpreter, Verified site user
Data security
This person has a SecurePRO™ card. Because this person is not a ProZ.com Plus subscriber, to view his or her SecurePRO™ card you must be a ProZ.com Business member or Plus subscriber.
Affiliations
This person is not affiliated with any business or Blue Board record at ProZ.com.
Open to considering volunteer work for registered non-profit organizations
Portfolio
Sample translations submitted: 1
English to Polish: Semi-Specialised Literature Text General field: Art/Literary
Source text - English A few days after Lucy graduated from high school, she and George Orson left town in
the middle of the night. They were not fugitives – not exactly – but it was true that no
one knew that they were leaving, and it was also true that no one would know where
they had gone.
5 They had agreed that a degree of discretion, a degree of secrecy, was necessary.
Just until they got things figured out. George Orson was not only her boyfriend, but
also her former high school history teacher, which had complicated things back in
Pompey, Ohio.
This wasn’t actually as bad as it might sound. Lucy was eighteen, almost nineteen –
10 a legal adult – and her parents were dead, and she had no real friends to speak of.
She had been living in their parents’ house with her older sister, Patricia, but the two
of them had never been close. Also, she had various aunts and uncles and cousins
she hardly talked to. As for George Orson, he had no connections at all that she
knew of.
15 And so: why not? They would make a clean break. A new life. Still, she might have
preferred to run away together to somewhere different.
They arrived in Nebraska after a few days of driving, and she was sleeping, so she
didn’t notice when they got off the interstate. When she opened her eyes, they were
driving along a length of empty highway, and George Orson’s hand was resting
20 demurely on her thigh: a sweet habit he had, resting his palm on her leg. She could
see herself in the side mirror, her hair rippling, her sunglasses reflecting the
motionless stretches of lichen-green prairie grass. She sat up.
“Where are we?” she said, and George Orson looked over at her. His eyes distant
and melancholy. It made her think of being a child, a child in that old small-town
25 family car, her father’s thick, callused plumber’s hands gripping the wheel and her
mother in the passenger seat with a cigarette even though she was a nurse, the
window open a crack for the smoke to trail out of, and her sister asleep in the
backseat mouth-breathing behind their father, and Lucy also in the backseat, opening
her eyes a crack, the shadows of trees running across her face, and thinking: Where
30 are we?
She sat up straighter, shaking this memory away.
It had taken Lucy a moment to realize that the place was supposed to be a
lighthouse. Or rather – the front of the place, the façade, was in the shape of a
35 lighthouse. It was a large tube-shaped structure made of cement blocks, perhaps
sixty feet high, wide at the base and narrowing as it went upward, and painted in red
and white barber-pole stripes.
Translation - Polish Kilka dni po tym, jak Lucy ukończyła szkołę średnią ona i George Orson opuścili miasto w środku nocy. Nie byli uciekinierami, nie do końca, ale nikt nie wiedział, że wyjeżdżają i również nikt nie miałby pojęcia, dokąd się udali.
Obydwoje uznali, że odrobina rozsądku i odrobina dyskrecji były konieczne. W każdym razie do czasu, gdy poukładają swoje sprawy. George Orson nie tylko nie był jej chłopakiem, ale jej byłym nauczycielem historii ze szkoły, co trochę komplikowało sprawy w Pomey, w stanie Ohio.
Lecz to nie wyglądało tak źle, jakby się mogło wydawać. Lucy miała osiemnaście, prawie dziewiętnaście lat – była dorosła. Jej rodzice nie żyli, nie miała żadnych przyjaciół, o których warto byłoby wspomnieć. Mieszkała w domu swoich rodziców razem ze starszą siostrą Patricią, ale nigdy nie były ze sobą blisko. Miała też najróżniejszych krewnych – ciotki, wujków, kuzynów, ale rzadko z nimi rozmawiała. A co do George’a Orsona, to nie miał on nikogo, o kim Lucy by cokolwiek wiedziała.
Zatem – czemu nie? Zaczęliby wszystko od nowa. Nowe życie. Chociaż wolałaby jednak, żeby uciekli gdzie indziej.
Dojechali do Nebraski po kilkudniowej podróży samochodem. A ponieważ spała, nie zauważyła nawet, kiedy przekroczyli granicę stanu. Gdy otworzyła oczy, jechali wzdłuż pustej autostrady. Ręka George’a Orsona dostojnie spoczywała na jej udzie. To było takie jego urocze przyzwyczajenie – kłaść rękę na jej nodze. Widziała się w bocznym lusterku, jej wijące się włosy, jej słoneczne okulary odbijające nieruchome łany burszytnowo-zielonej preriowej trawy. Wyprostowała się.
– Gdzie my jesteśmy? – zapytała, a George Orson spojrzał ponad nią.
Miał nieobecne, melancholijne spojrzenie. Przypomniało jej się, jak była dzieckiem, dzieckiem w małym samochodzie z małego miasteczka, dłonie jej taty, duże, zgrubiałe, dłonie hydraulika, trzymające kierownicę, jej matka, z przodu, z papierosem w dłoni, chociaż była pielęgniarką, okno lekko uchylone, na tyle, żeby dym z papierosa mógł się wydostać, i jej siostra, śpiąca na tylnym siedzeniu za ojcem, z otwartymi ustami, i Lucy, też na tylnym siedzeniu, z oczami lekko uchylonymi, cienie drzew przemykające się po jej twarzy, i myśli przemykające się po jej głowie Gdzie my jesteśmy?
Wyprostowała się jeszcze bardziej, strząsając z siebie to wspomnienie.
– Już prawie na miejscu – odmruknął George Orson, jakby i on wspominał coś smutnego.
Zajęło Lucy chwilę, aby zdać sobie sprawę, że to miała być latarnia morska. A w zasadzie to front budynku, fasada przypominała latarnię. Była to budowla w kształcie tuby, zbudowana z betonowych bloczków, wysoka na sześćdziesiąt stóp, szeroka u dołu, zwężająca się ku górze i pomalowana w czerwono-białe, ukośne pasy.
More
Less
Experience
Years of experience: 6. Registered at ProZ.com: Apr 2018.
·I have an MA degree in Translation (Audiovisual and Literary) with
Distinction. I am a multi-lingual, with previous teaching experience and seeking opportunities within translation and/or
subtitling.
Portfolio