This site uses cookies.
Some of these cookies are essential to the operation of the site,
while others help to improve your experience by providing insights into how the site is being used.
For more information, please see the ProZ.com privacy policy.
This person has a SecurePRO™ card. Because this person is not a ProZ.com Plus subscriber, to view his or her SecurePRO™ card you must be a ProZ.com Business member or Plus subscriber.
Affiliations
This person is not affiliated with any business or Blue Board record at ProZ.com.
English to Greek - Rates: 0.03 - 0.05 GBP per word / 15 - 20 GBP per hour Greek to English - Rates: 0.03 - 0.05 GBP per word / 15 - 20 GBP per hour
All accepted currencies
Pounds sterling (gbp)
Portfolio
Sample translations submitted: 1
English to Greek: Mental illness after childbirth General field: Medical Detailed field: Medical: Health Care
Source text - English Introduction
Professionals tend to refer to this group of illnesses as "puerperal psychoses". "Puerperal" means the six weeks after having a baby and "psychosis" a serious mental illness. So "Puerperal psychosis" means a serious mental illness, developing in a woman shortly after she has given birth. This is often a shock, because there is no obvious reason why it should happen - it's not that the baby was unwanted, or that the pregnancy or birth were complicated or, as a rule, that there is anything wrong with the baby.
Puerperal psychosis is rather rare and happens after only 1 in 500 births. It has been recognised for centuries - since the days of Hippocrates, the Greek physician who practised thousands of years ago. A woman is most likely to be affected if she has already experienced such an illness previously, or if someone in her family has suffered a mental illness, serious enough to have involved psychiatric treatment.
It used to be thought that puerperal psychosis was a special mental illness, unlike those occurring at other times. However, it is now recognised to be manic-depression or schizophrenia - although somewhat altered by the baby's presence.
There are three main illnesses that happen during this time.
Mania
A mother suffering from mania will be full of energy and confidence, even if she has never had a baby before. She will not rest, will tend to stay up all night, and will eat little, even though she is so active and talkative. She will tend to neglect her baby because she feels that she has so many other things to do - shopping, making plans, rearranging her home and her life. Though mostly cheerful and amusing, she may become very irritable if her unrealistic plans and impulses are - as is almost inevitable - thwarted. Both she and her baby are at serious risk of neglect.
Depression
A seriously depressed mother is very different. She will be deep in misery, to the point of despair, and have little energy or initiative, although she may be restless with frantic agitation.
Feelings of guilt, wickedness and worthlessness are common, as is the feeling that other people think this of her. She will eat very little and sleep poorly, with a tendency to wake up early in the morning (often at about 3am) feeling at her absolute worst. Not surprisingly, she may be suicidal. Rarely, a mother will kill her baby as well as herself. The law on infanticide recognises that a woman who kills her baby within a year and a day of giving birth may be mentally ill.
Schizophrenia
Schizophrenia is a remote dreamy state in which a mother's thoughts and feelings are muddled. She may believe that everything that happens around her, is in some special way connected with her.
She may hear voices talking to or about her and her baby, and believe that her baby is strange - a changeling, or the devil, or even a new Messiah. She may feel that she is under the influence of others who may wish her good or harm. This mixture of muddled thinking and strange ideas can make it difficult for other people to make sense of what she says.
She may neglect her baby, or do odd things with it, or she may be fiercely protective, shielding it from people whom she thinks want to harm it.
These different forms of mental illness sometimes merge or replace each other - mania may be followed by depression, or schizophrenia may have manic or depressive features.
Why does it happen?
Puerperal psychosis is most likely to be due to the effect of the huge hormone changes which happen at the end of pregnancy and giving birth.
The risk of developing this illness is highest around the time of the birth - especially during the first few days afterwards. Some women seem to be born with a tendency to develop puerperal psychosis, others may be vulnerable because of earlier experiences in their lives.
Can it be helped?
This kind of mental illness is serious, but it responds very well to the proper treatment and the outlook is excellent.
The most important thing is that it is recognised sooner rather than later. This means that obstetricians, general practitioners, midwives and health visitors need to know both that psychosis happens, and how to recognise the warning signs - severe sleeplessness, extreme withdrawal or restlessness.
When a woman is going to have a baby, it is very important that she is asked if she, or any members of her family, have experienced mental illness in the past. If there is any suspicion of such an illness developing, a psychiatrist needs to become involved.
What is the treatment?
The psychiatrist is concerned with the welfare of the mother, baby and the immediate family. He or she will want to treat the mother in hospital. In some parts of the UK, it is possible to offer treatment at home - provided that the mother is not too disturbed - that is suicidal or irrational.
If possible the baby will be admitted with the mother, so that the bonding between the two is not disrupted. They might be admitted to one of the country's few mother-and-baby units, or else to an ordinary acute admission ward with a nursery facility.
Drug or physical treatment is always needed for puerperal psychosis. Speed is of the essence to ensure that the relationship between mother and baby is disturbed for as little time as possible.
The effects of psychological treatments are not usually evident for weeks, or more often months, whereas drug and physical treatments work within days or weeks.
The usual medications used are antidepressant and antipsychotic drugs. The only physical treatment is electroconvulsive therapy (ECT) which although may sound alarming, is extremely effective in severe depression and may be life-saving.
We can't just use hormones because we don't yet understand the ways in which the hormone changes work. However, they may have some effect in preventing another puerperal psychosis in women who have already suffered one.
Breast feeding is a powerful bond between mother and baby, so drugs which come through the breast milk should be avoided. Fortunately, antidepressants appear in the breast milk in such tiny amounts, they need not stop that form of feeding and ECT is no barrier at all.
However, Lithium Carbonate which is the most powerful treatment for manic depression, does come through in breast milk, so if it is needed, bottle feeding may be necessary.
How can other people help?
A serious mental illness such as puerperal psychosis, is a huge handicap to a new mother. It is important to help her in doing things with and for her baby, for example, feeding, washing, nappy changing and simple playing.
The psychiatric team will do their best to help mother and baby come together happily, whilst reducing the risk of violence or neglect.
Partners and families need support too, to stop them blaming themselves or feeling resentful, apprehensive or guilty.
Other people may also be able to give support - the extended family, the GP or other members of the primary health care team, the health visitor, the community psychiatric nurse or psychiatrist, and social worker (if there is thought to be any risk to the baby).
There are also voluntary groups, like the Association for Post Natal Illness, whose members are women who have survived puerperal psychosis or post-natal depression, and who are ready to befriend and support other sufferers.
How likely is it to happen again?
The risk of having another puerperal psychosis is at least 1 in 5 - probably greater still in the case of manic-depression. Careful supervision is needed if a woman who has had such an illness, has another baby, especially in the early days after the birth. Treatment can then be given at once if there is any sign of the illness returning. However, half the women who suffer a puerperal psychosis never become mentally ill again.
Translation - Greek Εισαγωγή
Οι ιατροί συνήθως προσδιορίζουν αυτή την ομάδα ασθενειών ως «επιλόχειες ψυχώσεις». Ο προσδιορισμός «επιλόχεια» αναφέρεται στις έξι εβδομάδες μετά τον τοκετό και η «ψύχωση» σε μία σοβαρή ψυχική ασθένεια. Οπότε, «επιλόχεια ψύχωση» σημαίνει μία σοβαρή ψυχική ασθένεια, η οποία παρουσιάζεται σε μια γυναίκα αφού αυτή γεννήσει. Συχνά, αυτό προκαλεί έκπληξη, αφού δεν υπάρχει προφανής αιτία για να συμβεί ─ η εγκυμοσύνη δεν ήταν ανεπιθύμητη, ούτε υπήρξαν επιπλοκές, ούτε, συνήθως, το μωρό έχει κάποιο πρόβλημα.
Η επιλόχεια ψύχωση είναι σπάνια και παρουσιάζεται μόνο μετά από κάθε 1 στις 500 γέννες. Είναι γνωστή εδώ και αιώνες - από την εποχή του Ιπποκράτη. Μία γυναίκα έχει περισσότερες πιθανότητες να υποφέρει από επιλόχεια ψύχωση εάν έχει παρουσιάσει ξανά τέτοιου είδους ασθένεια, ή αν κάποιος στην οικoγένειά της υπέφερε από ψυχική ασθένεια, αρκετά σοβαρή ώστε να χρειάστηκε ψυχιατρική θεραπεία.
Η επιλόχεια ψύχωση θεωρούνταν παλιά ως μια ειδική ψυχική ασθένεια, διαφορετική από τις άλλες. Ωστόσο, σήμερα αναγνωρίζεται ως μανιοκατάθλιψη ή σχιζοφρένεια, με μια μικρή διαφοροποίηση λόγω της παρουσίας του μωρού.
Τρεις είναι οι κύριες ασθένειες που παρουσιάζονται κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.
Μανία
Μία μητέρα η οποία πάσχει από μανία είναι γεμάτη ενέργεια και αυτοπεποίθηση, ακόμα κι αν πρόκειται για το πρώτο της μωρό. Δεν ξεκουράζεται, έχει την τάση να μένει ξύπνια όλη τη νύχτα και τρώει λίγο, παρόλο που είναι τόσο ενεργητική και ομιλητική. Έχει επίσης την τάση να παραμελεί το μωρό της επειδή νιώθει ότι έχει τόσα πολλά άλλα πράγματα να κάνει: ψώνια, σχέδια, ανακατάταξη του σπιτιού της και της ζωής της. Αν και είναι ως επί το πλείστον χαρούμενη και ευχάριστη, μπορεί να γίνει πολύ ευέξαπτη αν τα μη-ρεαλιστικά σχέδια και οι παρορμήσεις της ανατραπούν, πράγμα που είναι σχεδόν αναπόφευκτο ότι θα συμβεί.
Κατάθλιψη
Μία μητέρα με βαριά κατάθλιψη παρουσιάζει μια πολύ διαφορετική εικόνα. Είναι πολύ δυστυχισμένη, στα όρια της απελπισίας, έχει λίγη ενέργεια και δεν παίρνει πρωτοβουλίες, αλλά μπορεί να είναι ανήσυχη και νευρική.
Τα αισθήματα ενοχής, ότι είναι κακιά και ανάξια είναι συνηθισμένα, όπως και το αίσθημα ότι οι άλλοι σκέφτονται έτσι γι’ αυτήν. Τρώει πολύ λίγο και δεν κοιμάται καλά, έχει την τάση να ξυπνάει νωρίς το πρωί (συχνά γύρω στις 3 π.μ.) νιώθοντας πολύ άσχημα. Μπορεί επίσης να έχει τάσεις αυτοκτονίας, γεγονός που δεν προκαλεί έκπληξη. Σε σπάνιες περιπτώσεις, κάποιες μητέρες σκοτώνουν το παιδί τους και αυτοκτονούν. Ο νόμος για τη βρεφοκτονία αναγνωρίζει ότι εάν μια μητέρα σκοτώσει το παιδί της μέσα σε διάστημα ενός χρόνου και μιας μέρας μετά τη γέννα, μπορεί να πάσχει από ψυχική ασθένεια.
Σχιζοφρένεια
Η σχιζοφρένεια είναι μια κατάσταση όπου η μητέρα νιώθει ότι βρίσκεται μέσα σε όνειρο και οι σκέψεις και τα συναισθήματά της είναι μπερδεμένα. Μπορεί να πιστεύει πως ό,τι συμβαίνει γύρω της είναι με κάποιον ιδιαίτερο τρόπο συνδεδεμένο με αυτήν.
Μπορεί να ακούει φωνές να της μιλάν για αυτήν και το μωρό της, και να πιστεύει ότι το μωρό της είναι παράξενο, ότι νεράιδες το αντικατέστησαν με το πραγματικό της μωρό, ή ότι είναι ο διάβολος, ή ακόμα και ένας νέος Μεσσίας. Μπορεί να νιώθει ότι την επηρεάζουν άλλοι, οι οποίοι μπορεί να θέλουν το καλό της ή το κακό της. Αυτό το μείγμα μπερδεμένων σκέψεων και παράξενων ιδεών μπορεί να δυσκολεύουν τους άλλους ανθρώπους να καταλάβουν τι λέει.
Μπορεί να παραμελεί το μωρό της, ή να κάνει περίεργα πράγματα με αυτό, ή ακόμα μπορεί να είναι υπερπροστατευτική, να το προστατεύει από ανθρώπους οι οποίοι πιστεύει ότι θέλουν να του κάνουν κακό.
Οι διαφορετικές αυτές μορφές ψυχικής ασθένειας μερικές φορές ενώνονται και γίνονται μία, ή αντικαθιστούν η μία την άλλη - η μανία μπορεί να ακολουθείται από κατάθλιψη, ή η σχιζοφρένεια μπορεί να έχει συμπτώματα μανίας ή κατάθλιψης.
Που οφείλεται αυτή την ασθένεια;
Η επιλόχεια ψύχωση πιθανότατα οφείλεται στις τεράστιες ορμονικές αλλαγές που συμβαίνουν προς το τέλος της εγκυμοσύνης και στη γέννα.
Ο κίνδυνος εμφάνισης αυτής της ασθένειας είναι μεγαλύτερος καθώς η γυναίκα πλησιάζει προς τη γέννα - ειδικά κατά τις πρώτες ημέρες αφού γεννήσει. Ορισμένες γυναίκες φαίνεται ότι γεννιούνται με την τάση για να παρουσιάσουν επιλόχεια ψύχωση∙ άλλες μπορεί να είναι ευάλωτες λόγω προγενέστερων εμπειριών στη ζωή τους.
Μπορούν να βοηθηθούν τα άτομα που πάσχουν από αυτή την ασθένεια;
Η επιλόχεια ασθένεια αυτού του είδους είναι σοβαρή, αλλά αντιδρά καλά στην κατάλληλη θεραπεία και οι προοπτικές είναι πολύ καλές.
Το πιο σημαντικό είναι να διαγνωσθεί όσο το δυνατό συντομότερα. Αυτό σημαίνει ότι οι μαιευτήρες, οι παθολόγοι, οι μαίες και οι ιατρικοί επισκέπτες θα πρέπει να είναι ενημερωμένοι για την επιλόχεια ψύχωση και για το πώς να αναγνωρίζουν τα προειδοποιητικά σημάδια όπως σοβαρή αϋπνία, υπερβολική εσωστρέφεια ή ανησυχία.
Όταν μία γυναίκα πρόκειται να γεννήσει, είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουν οι ιατροί της εάν αυτή ή κάποιο μέλος της οικογένειάς της έπασχαν από ψυχική ασθένεια στο παρελθόν. Εάν υπάρχει υποψία ότι μπορεί να παρουσιαστεί τέτοια νόσος, θα χρειαστεί να επέμβει ψυχίατρος.
Ποια είναι η θεραπεία;
Ο ψυχίατρος μεριμνά για την ευημερία της μητέρας, του μωρού και της οικογένειάς της. Το πιθανότερο είναι ότι θα θέλει η μητέρα να λάβει θεραπεία σε νοσοκομείο. Σε μερικά μέρη του ηνωμένου Βασιλείου είναι εφικτή η θεραπεία στο σπίτι, εφόσον βέβαια οι μητέρα δεν είναι πολύ διαταραγμένη, δηλαδή με τάσεις αυτοκτονίας ή παραλογισμού.
Εφόσον αυτό είναι εφικτό, το μωρό θα εισαχθεί στο νοσοκομείο μαζί με τη μητέρα του, ώστε ο δεσμός μεταξύ τους να μη διακοπεί. Μπορεί να εισαχθούν σε ένα από τα λίγα νοσοκομεία της Βρετανίας που έχουν μονάδα για μητέρες και μωρά μαζί, ή αλλιώς, σε μια κανονική πτέρυγα νοσοκομείου με παιδικό σταθμό.
Η φαρμακευτική ή σωματική θεραπεία είναι απαραίτητη στην επιλόχεια ψύχωση. Είναι πολύ σημαντικό να χορηγηθεί όσο το δυνατό γρηγορότερα θεραπεία, ώστε η σχέση μητέρας – μωρού να διακοπεί για όσο το δυνατό λιγότερο χρονικό διάστημα.
Τα αποτελέσματα των ψυχολογικών θεραπειών συνήθως δεν είναι εμφανή για αρκετές εβδομάδες, ή πιο συχνά μήνες, ενώ οι φαρμακευτικές και οι σωματικές θεραπείες δρουν μέσα σε μερικές ημέρες η εβδομάδες.
Τα συνήθη φάρμακα που χρησιμοποιούνται είναι τα αντικαταθλιπτικά και τα αντιψυχωτικά. Η μόνη σωματική θεραπεία είναι η ηλεκτροσπασμωδική θεραπεία (ECT), η οποία, αν και ακούγεται τρομακτική είναι πολύ αποτελεσματική για την κατάθλιψη βαριάς μορφής και μπορεί ν’ αποδειχθεί σωτήρια.
Δεν είναι δυνατό να χρησιμοποιηθούν οι ορμόνες ως θεραπευτική αγωγή, αφού ακόμα δεν είναι γνωστό το πώς λειτουργούν οι ορμονικές αλλαγές. Ωστόσο, οι ορμόνες μπορεί να βοηθήσουν στο να αποτραπεί ένα δεύτερο επεισόδιο επιλόχειας ψύχωσης.
Ο θηλασμός αποτελεί ισχυρό δεσμό μεταξύ μητέρας και παιδιού, οπότε τα φάρμακα που διαχέονται στο μητρικό γάλα θα πρέπει να αποφεύγονται. Ευτυχώς, τα αντικαταθλιπτικά διαχέονται στο γάλα σε τόσο μικρές ποσότητες που δεν χρειάζεται να διακοπεί αυτός ο τρόπος ταΐσματος και η ηλεκτροσπασμοθεραπεία δεν εμποδίζει καθόλου σε αυτό.
Ωστόσο, το ανθρακικό λίθιο που αποτελεί την πιο αποτελεσματική θεραπεία για τη μανιοκατάθλιψη, όντως διαχέεται στο μητρικό γάλα, οπότε, εάν χρειαστεί, θα πρέπει το μωρό να πίνει από μπιμπερό.
Πώς μπορούν να βοηθήσουν οι άλλοι;
Μία σοβαρή ψυχική ασθένεια όπως η επιλόχεια ψύχωση αποτελεί τεράστιο μειονέκτημα για μια νέα μητέρα. Είναι σημαντικό να έχει βοήθεια όταν κάνει πράγματα για το μωρό της όπως για παράδειγμα όταν το ταίζει, το πλένει, αλλάζει τις πάνες του, ή απλώς παίζει μαζί του.
Οι ψυχίατροι θα κάνουν το καλύτερο δυνατό για να βοηθήσουν τη σχέση μητέρας και μωρού, περιορίζοντας συγχρόνως τον κίνδυνο βίας ή αμέλειας.
Υπάρχουν επίσης γκρουπ εθελοντών όπως ο σύλλογος για την Επιλόχεια Ασθένεια (Association for Post Natal Illness), τα μέλη του οποίου είναι γυναίκες που έχουν ξεπεράσει την επιλόχεια ψύχωση ή την επιλόχεια κατάθλιψη, και είναι έτοιμες να κάνουν φιλίες και να στηρίξουν άλλες γυναίκες που πάσχουν.
Πόσο πιθανό είναι να παρουσιαστεί ξανά η ασθένεια;
Οι πιθανότητες επανεμφάνισης της επιλόχειας ψύχωσης είναι τουλάχιστον 1 στις 5 – πιθανόν ακόμα μεγαλύτερες στην περίπτωση της μανιοκατάθλιψης. Εάν μια γυναίκα η οποία έπασχε από ασθένεια τέτοιου είδους κάνει δεύτερο μωρό, χρειάζεται προσεκτική παρακολούθηση, ιδιαίτερα τις πρώτες μέρες μετά τη γέννα. Εάν υπάρχουν σημάδια επανεμφάνισης της ασθένειας μπορεί να δοθεί θεραπεία κατευθείαν. Πάντως, οι μισές από τις γυναίκες που παθαίνουν επιλόχεια ψύχωση δεν παρουσιάζουν ξανά ψυχική ασθένεια.
More
Less
Translation education
Master's degree - University of Westminster
Experience
Years of experience: 18. Registered at ProZ.com: Jul 2008.
Education:
09/2006 - 10/2007
MA Bilingual Translation (English into Greek and Greek into English) with Merit
University of Westminster
09/2002 - 01/2004
MA in English Literature with Commendation
University of Hertfordshire
09/1999 – 06/2002
BA (Honours) in Literature with Linguistics and Spanish, 2:1
University of Hertfordshire
Languages:
Greek, English, French, Spanish
Foreign Languages Certificates:
Certificate of Proficiency in French (Certificat Pratique de Langue Francais, 1er degre). Awarded by: University of Sorbonne-Paris
Certificate of Proficiency in English. Awarded by: University of Cambridge Local Examinations Syndicate
Certificate of Proficiency in English. Awarded by: University of Michigan: English Language Institute
----------------------------------------------------------------------------
Publications:
5,000-word medical translation English>Greek:
Leaflets from the Royal College of Psychiatrists on "postnatal depression", "puerperal psychosis" and "mental health after childbirth" published in the 'Royal College of Psychiatrists' website.
Links:
http://www.rcpsych.ac.uk/mentalhealthinfo/translations/greek/postnataldepression.aspx
I am a very competent linguist, with an enthusiasm and aptitude for learning foreign languages.
Having studied for a MA in Bilingual Translation, I have done interpreting, editing, institutional as well as technical and specialised translation (e.g. medical) from English into Greek and vice versa.
The combination of Literature and Translation studies has equipped me with the skills for close reading and detailed textual analysis, and the ability to translate and edit texts to a high standard.
I am a native Greek speaker, speak English fluently, and also speak French and Spanish.
