angielski > polski Literatura/sztuka Astronomia i kosmos Philosophical

William Blake (1757–1827), visionary poet and poet of visions, possible madman but considered genius, beheld a world in a grain of sand, and God in anyone who could see the Infinite in all things. (...) Atoms, which developed from primordial material, coalesced and conjoined to condense into these planets, stars, and galaxies, forming, in our small microcosm, the intricate structure and nature of our solar system with its surrounding universe. We now know that planets are common and that ours is not unique. Our sun is a star in a galaxy that contains billions of stars. Many planets surround those stars—worlds, some like ours, fertile for life, in orbit around other suns as life enhancing as ours. The very hugeness of the universe is unimaginable, unless we revert to metaphor and, like Blake, can salvage a world in a grain of sand.

propozycja:
William Blake (1757-1827), poeta wizjoner, i poeta wizji/malarz poetyckich wizji, możliwe że szaleniec , choć uważany za geniusza, widział świat w ziarnku piasku, i Boga w każdym, kto potrafił we wszystkim dostrzec nieskończoność. (...) Atomy, które powstały z materii pierwotnej, wiązały się i łączyły z sobą , kształtując planety, gwiazdy i galaktyki, formując, w naszym małym mikrokosmosie, skomplikowaną strukturę i charakter naszego Układu Słonecznego z otaczającym go Wszechświatem. Obecnie wiadomo, że planet jest wiele, a nasza nie jest czymś wyjątkowym. Nasze Słońce jest jedną z miliardów gwiazd w galaktyce. Wokół tych gwiazd krąży zaś wiele planet, ze światami, niektórymi podobnymi do naszego, tętniącymi życiem, na orbicie wokół innych słońc podobnie sprzyjającym powstawaniu życia jak nasze. Ogrom Wszechświata jest niewyobrażalny, chyba że powrócimy do metafory/posłużymy się metaforą i podobnie jak Blake, zdołamy ująć świat w ziarnku piasku.
- ciężko dobrać fajne słowo ogarnięcie Wszechświata...