ProZ.com translation contests »
2014 annual ProZ.com translation contest: "Celebrations" » English to Persian (Farsi) » Entry by Faeze Moharrer Derakhshande


Source text in English

Translation by Faeze Moharrer Derakhshande (#19111)

Who cast that first fateful tomato that started the La Tomatina revolution? The reality is no one knows. Maybe it was an anti-Franco rebellion, or a carnival that got out of hand. According to the most popular version of the story, during the 1945 festival of Los Gigantes (a giant paper mâché puppet parade), locals were looking to stage a brawl to get some attention. They happened upon a vegetable cart nearby and started hurling ripe tomatoes. Innocent onlookers got involved until the scene escalated into a massive melee of flying fruit. The instigators had to repay the tomato vendors, but that didn't stop the recurrence of more tomato fights—and the birth of a new tradition.

Fearful of an unruly escalation, authorities enacted, relaxed, and then reinstated a series of bans in the 1950s. In 1951, locals who defied the law were imprisoned until public outcry called for their release. The most famous effrontery to the tomato bans happened in 1957 when proponents held a mock tomato funeral complete with a coffin and procession. After 1957, the local government decided to roll with the punches, set a few rules in place, and embraced the wacky tradition.

Though the tomatoes take center stage, a week of festivities lead up to the final showdown. It's a celebration of Buñol's patron saints, the Virgin Mary and St. Louis Bertrand, with street parades, music, and fireworks in joyous Spanish fashion. To build up your strength for the impending brawl, an epic paella is served on the eve of the battle, showcasing an iconic Valencian dish of rice, seafood, saffron, and olive oil.

Today, this unfettered festival has some measure of order. Organizers have gone so far as to cultivate a special variety of unpalatable tomatoes just for the annual event. Festivities kick off around 10 a.m. when participants race to grab a ham fixed atop a greasy pole. Onlookers hose the scramblers with water while singing and dancing in the streets. When the church bell strikes noon, trucks packed with tomatoes roll into town, while chants of "To-ma-te, to-ma-te!" reach a crescendo.

Then, with the firing of a water cannon, the main event begins. That's the green light for crushing and launching tomatoes in all-out attacks against fellow participants. Long distance tomato lobbers, point-blank assassins, and medium range hook shots. Whatever your technique, by the time it's over, you will look (and feel) quite different. Nearly an hour later, tomato-soaked bombers are left to play in a sea of squishy street salsa with little left resembling a tomato to be found. A second cannon shot signals the end of the battle.
چه کسی نخستین گوجه فرنگی سرنوشت سازی را به یاد می آورد که موجب آغاز انقلاب لاتوماتینا ( La Tomatina) شد؟
واقعیت این است که هیچ کسی نمی داند. شاید این اتفاق در شورشی ضد فرانکو یا در کارناوالی مهار گسیخته روی داده باشد. طبق رایجترین روایتی که از این داستان وجود دارد، در جشن لوس گیگانتس(Los Gigantes) (نمایش عروسک های غول پیکری که با کاغذ مچاله ساخته می شوند) در سال 1945، مردم محلی که منتظر فرصتی برای به راه انداختن جنجال و جلب توجه بودند به طور اتفاقی گاری سبزیجاتی را در همان نزدیکی را یافتند و شروع به پرتاب گوجه فرنگی های رسیده کردند. تماشاچی های بیگناه ناخواسته درگیر این ماجرا شدند و درگیری تا جایی پیش رفت که صحنه نزاع از کنترل خارج و به معرکه عظیمی از میوه های در حال پرتاب تبدیل شد. هرچند که مسببین این نزاع باید هزینه گوجه فرنگی ها را به دستفروش ها پرداخت می کردند اما این امر نتوانست از روی دادن جنگ های گوجه ای دیگر و در نتیجه تولد آئینی جدید جلوگیری کند.
مسئولین که از تشدید غیرقابل کنترل این آئین جدید واهمه داشتند، در دهه 1950 اقدام به وضع مجموعه ای از قوانین بازدارنده نمودند، سپس مدتی از شدت قوانین کاستند اما دوباره آنها را برقرار ساختند. در سال 1951، آن دسته از افراد محلی که از قانون مذکور سرپیچی کرده بودند زندانی شدند تا اینکه مردم به حکم مذکور واکنش نشان داده و درخواست آزادی آنها را مطرح نمودند. مشهورترین واکنش جسورانه نسبت به قوانین منع پرتاب گوجه فرنگی در سال 1957 روی داد که در آن مخالفان مراسم ختمی نمادین برای گوجه فرنگی برگزار کردند که با حمل تابوت و راهپیمایی دسته جمعی تکمیل شد. پس از سال 1957 دولت محلی تصمیم گرفت تا به انتقادها رسیدگی کند و در نتیجه قوانین مناسب و کمتری را وضع نمود و این آئین عجیب و هیجان انگیز را بطور کامل پذیرفت.
هرچند که نبرد گوجه فرنگی محبوبترین جشن است، اما مجموعه جشن هایی که یک هفته به طول می انجامند به نبرد نهایی دیگری ختم می شوند. این نبرد همان جشن قدیسان حامی شهر بونول (Buñol) یعنی مریم مقدس و سنت لویی برتراند است که در آن نمایش های خیابانی، موسیقی و آتش بازی به شیوه بسیار شاد اسپانیایی اجرا می شوند. برای تقویت قوای شما برای شرکت در جنجال قریب الوقوع، قبل از شروع نبرد، به شرکت کنندگان پائیلا (paella)غذای اسپانیایی مخصوص قهرمان ها داده می شود که این غذا یکی از بهترین نمونه های غذاهای والنسیایی متشکل از برنج، غذای دریایی، زعفران و روغن زیتون است.
امروزه این جشنِ بدون محدودیت تاحدودی روال معینی به خود گرفته است. تا کنون برگزار کنندگان جشن نسبت به پرورش نوع خاصی از گوجه فرنگی غیر خوراکی صرفاً به منظور استفاده در این رویداد سالانه اقدام نموده اند. جشن ها حدود ساعت 10 صبح آغاز می شوند و شرکت کنندگان برای به دست آوردن ژامبونی که روی نوک تیرکی آغشته به روغن قرار دارد، با یکدیگر مسابقه می دهند. تماشاچیان در حالی که در خیابان ها آواز می خوانند و می رقصند، با شلنگ به شرکت کنندگانی که با سختی از تیرک بالا می روند آب می پاشند. هنگامی که ضربات ناقوس کلیسا فرا رسیدن ظهر را اعلام می کند و در حالی که صدای سرود "گو- جه، گو- جه"("To-ma-te, to-ma-te!" ) بلند و بلندتر می شود کامیون های حامل جعبه های گوجه فرنگی وارد شهر می شوند.
سپس با شلیک کردن یک توپ آبی جشن اصلی آغاز می شود. شلیک این توپ چراغ سبزی برای فشردن و پرتاب کردن گوجه فرنگی ها در حملاتی همه جانبه علیه افراد شرکت کننده است. پرتاب گوجه از فاصله زیاد، قتل از فاصله بسیار نزدیک و شوت هوک * از فاصله متوسط {از جمله تکنیک های به کار رفته در این جشن هستند}. از هر تکنیکی که استفاده کنید، پس از اتمام اجرای آن چهره و (احساسی) کاملاً متفاوت خواهید داشت. تقریباً یک ساعت بعد به بمب افکن های غرق در گوجه فرنگی اجازه داده می شود تا در دریایی از سس سالسای خیابانی بازی کنند که دیگر کمتر اثری از گوجه فرنگی در آن دیده می شود. شلیک توپ دوم نشان دهنده پایان نبرد
است.
* توضیح مترجم: نام تکنیکی در بسکتبال که در آن بازیکن مهاجم با یک دست بازیکن مدافع را دور نگه داشته و با دست دیگر توپ را به آرامی و از فاصله نزدیک به داخل سبد می اندازد.
توجه: به علت گذاشتن برخی از نام های انگلیسی در متن، ممکن است نحوه چینش متن تغییر کند که در این صورت با تغییر آن به راست چین اصلاح می شود.


Discuss this entry