رونق دوباره به سیلیکونوَلی برگشته است. محلههای اداریِ نزدیک آزادراه ۱۰۱ دوباره با نشان و نماد استارت آپهای جدید آراسته شدهاند. اجارهها سر به فلک کشیده، و علاوه بر آن درخواست ویلاهای مسافرتی باکلاس در شهرهای مسافرتی مثل لیک تاهو هم بالا رفته که نشانی است از اقبالی نیکو. بِیاِریا زادگاه صنعت نیمرساناها بود و بعد از آن تبدیل به زادگاه شرکتهای کامپیوتر و اینترنتی شد. مغزهای متفکر آنها مخترع خیلی از اعجوبههایی هستند که دنیای امروزی را پیشرفته کردهاند؛ از صفحهی لمسی تلفنهای همراه گرفته تا جستجو بدون درنگ در کتابخانههای وسیع و قدرت کنترل یک پهباد هزاران کیلومتر دورتر. رونق مجدد فعالیتهای تجاری به پیشرفت بدون توقف فناوری از سال 2010 به بعد اشاره میکند.
شاید تعجبآور باشد که بعضیها در سیلیکونوَلی متعقداند که به بنبست رسیدن، و روند نوآوری چندین دهه است که آهسته شده. پیتر تیل، سازنده PayPal و اولین سرمایهگذار خارجی Facebook، اذعان میکند که وضعیت نوآوری در آمریکا «بین دورانی دشوار و مرگ نهایی است.» مهندسهای حوزههای مختلف حس ناآمیدی مشابهی را دارند. گروهی کوچک از اقتصاددانها که هر روز تعدادشان بیشتر میشود نیز معتقدند که تأثیر اقتصادی نوآوریهای فعلی در مقایسه با نوآوریهای گذشته ناچیز بوده است.
[ … ]
نوآوریهایی که از قدرت پردازش ارزان استفاده میکنند در تمامی زمینهها رو به رشد هستند. رایانهها شروع به درک زبان طبیعی کردهاند. مردم قادرند بازیهای ویدئویی را تنها با استفاده از حرکات بدنشان کنترل کنند؛ فناوریی که میتوان در آینده کاربردی برای آن در دنیای کسبوکار پیدا کرد. چاپگرهای سه بعدی توانایی تولید وسیلههایی را دارند هر روز پیچیدهتر میشوند و در آینده نزدیک شاید برای تولید اعضای بدن انسان و سایر مواد طبیعی استفاده شوند.
بدبینهای نوآوری این برداشت را به عنوان «وعده سرخرمن» رد میکنند. اما این تفکر که رشد فناوریمحور باید بدون توقف پیش برود یا آهسته کاهش پیدا کند، نه پیشرفت و پسرفت، تا حدودی برخلاف وقایع تاریخی است. چَد سیوِرسون از دانشگاه شیکاگو به این اشاره میکند که رشد بهرهوری در عصر برقرسانی ناهموار بوده است. روند رشد طی دورهای از نوآوریهای الکتریکی مهم در اواخر قرن 19ام و اوایل قرن 20ام آهسته بود اما ناگهان افزایش یافت.