[...] Translators just didn't get recognition, they didn't expect to make much of a living, just get by. Very few people were actually trained as translators, but most had a solid college education and a solid knowledge of languages, at least their own language. I had a friend who fell exactly into that category and my circle of friends expanded to include other translators. I found them to be much more interesting as people, and discovered that we often had similar life experiences. I never had trouble making friends, but I always felt "different" and I'm sure they felt it too. When my friend retired, she recommended me as her replacement. I now entered the realm of Reinsurance, of which I knew nothing. I was also the only translator there, and didn't have much to fall back on. However, it was another notch up....
On my new job, I started looking through the files, asking questions and got the company to enroll me in Insurance courses. The College of Insurance was across the street, and I consulted fire codes, insurance policies and fire extinguisher catalogs in their library. I was learning what I had never had the luxury of being able to do before: research. The first time I had to translate a proposal for purposes of insurance of a nuclear plant, I got a call from the head man in that department, congratulating me on the job I had done. "Compares favorably with what we are used to," he said. What an upper! What happened was that I consulted a document in the files similar to the one I was tackling for guidance, but when I saw that my predecessor had used the word "nucleus" instead of "core", I realized that the files were useless to me. I went across the street to the library and looked up "nuclear plants." I immediately found all the terminology I needed.
It takes a great deal more than that to be a good translator these days, of course. [...] | [...] นักแปลไม่ได้รับการยอมรับ พวกเขาไม่ได้คาดหวังที่จะทำมาหากินอะไรมากมาย แค่ให้พออยู่ได้ มีคนเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่ได้รับการฝึกฝนให้เป็นนักแปล แต่คนส่วนใหญ่มีการศึกษาระดับวิทยาลัยที่และความรู้ด้านภาษาที่หนักแน่น อย่างน้อยก็ภาษาของตนเอง ฉันมีเพื่อนที่ตรงกับหมวดหมู่นั้น และกลุ่มเพื่อนของฉันก็ขยายไปรวมถึงนักแปลคนอื่นๆ ฉันพบว่าพวกเขาเป็นกลุ่มคนที่น่าสนใจกว่ามาก และฉันได้ค้นพบว่าเรามักจะมีประสบการณ์ชีวิตที่คล้ายกัน ฉันไม่เคยมีปัญหาในการหาเพื่อน แต่ฉันมักจะรู้สึกว่า "แตกต่าง" และฉันแน่ใจว่าพวกเขาก็รู้สึกเช่นกัน เมื่อเพื่อนของฉันเกษียณอายุ เธอแนะนำให้ฉันไปแทน ตอนนี้ฉันเข้าสู่อาณาจักรของการประกันภัยต่อโดยที่ฉันไม่รู้อะไรเลย ฉันเป็นนักแปลคนเดียวที่นั่น และไม่มีอาชีพอะไรอย่างอื่นให้พึ่งพามากนัก อย่างไรก็ตามมันก็มีอะไรมากกว่านั้นอีก .... ในที่ทำงานใหม่ของฉัน ฉันเริ่มค้นหาไฟล์ ถามคำถาม และให้บริษัทลงทะเบียนฉันในหลักสูตรประกันภัย วิทยาลัยการประกันภัยอยู่ตรงข้ามบริษัทฉัน และฉันได้ศึกษากฏการป้องกันอัคคีภัย กรมธรรม์ประกันภัย และแคตตาล็อกถังดับเพลิงในห้องสมุดของพวกเขา ฉันกำลังเรียนรู้สิ่งที่ฉันไม่เคยมีโอกาสได้รู้ได้มาก่อน: การค้นคว้า ครั้งแรกที่ฉันต้องแปลข้อเสนอเพื่อวัตถุประสงค์ในการประกันโรงไฟฟ้านิวเคลียร์ ฉันได้รับโทรศัพท์จากหัวหน้าแผนกนั้นเพื่อแสดงความยินดีกับงานที่ฉันได้ทำ "เปรียบเทียบในเชิงบวกกับสิ่งที่เราคุ้นเคย" เขากล่าว ช่างบังเอิญจริง! สิ่งที่เกิดขึ้นคือฉันดูเอกสารในไฟล์ที่คล้ายกับไฟล์ที่ฉันกำลังจัดการเพื่อขอคำแนะนำ แต่เมื่อเห็นว่าพนักงานเก่าของที่ทำงานฉันใช้คำว่า "นิวเคลียส" แทน "แกนกลาง" ฉันจึงตระหนักว่าไฟล์เหล่านั้นไม่มีประโยชน์สำหรับฉัน . ฉันเดินข้ามถนนไปที่ห้องสมุดและมองหา "โรงไฟฟ้านิวเคลียร์" ฉันพบคำศัพท์ทั้งหมดที่ต้องการทันที แน่นอนว่าการเป็นนักแปลที่ดีในทุกวันนี้ต้องใช้เวลามากกว่านั้นมาก [...] |